ఆహార నియమాల గురించి అసలు తెలియని వాళ్ళు, లేదా తెలుసుకుందామనే అభిరుచి ఉన్నవాళ్ళు మంచిని స్వీకరించటానికి మంచి ఆరోగ్యాన్ని సొంతం చేసుకోవటానికి ఎప్పుడూ ముందే వుంటారు. కానీ, కొంతమంది వివిధ రుచులకు అలవాటుపడి ఆ జిహ్వ చాపల్యాన్ని అణచుకోలేక, శరీరమంతా రోగగ్రస్తం అయినా కూడా, తిండి మీద వ్యామోహాన్ని చంపుకోలేక నిర్లక్ష్యంగా, తిరస్కారంగా " ఆ...! దేవుడు ఎంతకాలం ఆయుష్షు ఇస్తే అంతకాలం బ్రతుకుతాం. ఆహారం మార్చినంత మాత్రాన ఎక్కువకాలం బ్రతుకుతామా...." అని మెట్ట వేదాంతం వల్లిస్తుంటారు. ఆహార రహస్యాన్ని మరణ రహస్యాన్ని తెలుసుకుంటే ఎవరు ఇంత అలక్ష్యంగా మాట్లాడరు.
మృత్యువు రెండు రకాలు. కాల మృత్యువు, అకాల మృత్యువు. కాల మృత్యువు అనేది భగవంతుడిచ్చిన ఆయువు తీరేవరకు ఉదయిచిన సూర్యుడు క్రమగతిలో అస్తమించినట్లుగా బాల్య యౌవన వార్ధక్య దశల్లో క్రమంగా ఆవరిస్తూ అంతరింపచేస్తుంది. అకాల మృత్యువు అనేది మనిషి ఆహార నియమాలు పాటించకుండ రోగాల పాలైనప్పుడు, రోడ్ల మీద ప్రయాణ నియమాలు పాటించకుండ అతివేగంగా వాహనాలమీద వీరగమనం చేస్తున్నప్పుడు, తన శక్తిని మరచి బలవంతులైన ఇతరులతో వైరానికి, కొట్లాటలకు దిగినప్పుడు, ధర్మము తప్పి ఇతరులను వంచించి అనుక్షణం ప్రాణభయంతో అల్లాడుతున్నప్పుడు, అకస్మాత్తుగా ఆవరించేదే అకాల మృత్యువు. దీనికి ఉదాహరణగా ఏదైనా వాహనాన్ని గురించి చెప్పుకోవచ్చు.
మనం కొత్తగా కొనుక్కున్న వాహనాన్ని రోజూ శుభ్రంగా కడిగి తుడిచి సకాలంలో ఆయిల్ పొసి ఒక క్రమ పద్ధతిలో వాడుకొంటూ ఉంటే దానిని తయారు చేసిన శాస్త్రవేత్త ఆ వాహనానికి ఎంతకాలం లైఫ్ ఉంటుందని చెప్పాడో అంతకాలం ఆ వాహనం దివంగా పనిచేస్తుంది. అలా కాకుండా కొన్నప్పటినుంచీ ఆ వాహనం మీద శ్రద్ధ చూపకుండా, గతుకుల్లో గుంటల్లో ఎత్తెత్తి పడేస్తూ అశ్రద్ధగా నడిపితే ఆ వాహనం అతి తొందరలోనే శిధిలమైపోతుంది.
అదేవిధంగా మానవ జీవితం కూడా ప్రకృతిని, ఋతువులను అనుసరించి ఆహార నియమాలను పాటిస్తూ ప్రాణ రక్షణకు తీసుకోవలసిన జాగ్రత్తలను అనుసరిస్తూ ఉంటే నిండు నూరేళ్ళపాటు హాయిగా సాగిపోతుంది. అలాకాకుండా విరుద్ధమైన ఆహార సేవనంతో విపరీతమైన దురలవాట్లతో, అహంకారంతో అహంభావం తో జీవించడం అలవాటు చేసుకుంటే ఆ వ్యక్తిజీవనం అకాల మృత్యువుకు ఆహుతి అవుతుంది. మనిషి ఆయు: పరిమాణానికి ఖచ్చితమైన లెక్కలే వుంటే ఆయువును కాపాడటానికి మందులు, పూజలు, యాగాలు, చట్టాలు, కోర్టుల అవసరమే వుండదు. కాబట్టి ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసైనా అకాల మృత్యువును తప్పించుకొని, సకాల మృత్యువు కలిగేవరకూ ఆరోగ్యం కాపాడుకోవటమే మనిషి ధర్మం, అదే జీవన మర్మం.
మృత్యువు రెండు రకాలు. కాల మృత్యువు, అకాల మృత్యువు. కాల మృత్యువు అనేది భగవంతుడిచ్చిన ఆయువు తీరేవరకు ఉదయిచిన సూర్యుడు క్రమగతిలో అస్తమించినట్లుగా బాల్య యౌవన వార్ధక్య దశల్లో క్రమంగా ఆవరిస్తూ అంతరింపచేస్తుంది. అకాల మృత్యువు అనేది మనిషి ఆహార నియమాలు పాటించకుండ రోగాల పాలైనప్పుడు, రోడ్ల మీద ప్రయాణ నియమాలు పాటించకుండ అతివేగంగా వాహనాలమీద వీరగమనం చేస్తున్నప్పుడు, తన శక్తిని మరచి బలవంతులైన ఇతరులతో వైరానికి, కొట్లాటలకు దిగినప్పుడు, ధర్మము తప్పి ఇతరులను వంచించి అనుక్షణం ప్రాణభయంతో అల్లాడుతున్నప్పుడు, అకస్మాత్తుగా ఆవరించేదే అకాల మృత్యువు. దీనికి ఉదాహరణగా ఏదైనా వాహనాన్ని గురించి చెప్పుకోవచ్చు.
మనం కొత్తగా కొనుక్కున్న వాహనాన్ని రోజూ శుభ్రంగా కడిగి తుడిచి సకాలంలో ఆయిల్ పొసి ఒక క్రమ పద్ధతిలో వాడుకొంటూ ఉంటే దానిని తయారు చేసిన శాస్త్రవేత్త ఆ వాహనానికి ఎంతకాలం లైఫ్ ఉంటుందని చెప్పాడో అంతకాలం ఆ వాహనం దివంగా పనిచేస్తుంది. అలా కాకుండా కొన్నప్పటినుంచీ ఆ వాహనం మీద శ్రద్ధ చూపకుండా, గతుకుల్లో గుంటల్లో ఎత్తెత్తి పడేస్తూ అశ్రద్ధగా నడిపితే ఆ వాహనం అతి తొందరలోనే శిధిలమైపోతుంది.
అదేవిధంగా మానవ జీవితం కూడా ప్రకృతిని, ఋతువులను అనుసరించి ఆహార నియమాలను పాటిస్తూ ప్రాణ రక్షణకు తీసుకోవలసిన జాగ్రత్తలను అనుసరిస్తూ ఉంటే నిండు నూరేళ్ళపాటు హాయిగా సాగిపోతుంది. అలాకాకుండా విరుద్ధమైన ఆహార సేవనంతో విపరీతమైన దురలవాట్లతో, అహంకారంతో అహంభావం తో జీవించడం అలవాటు చేసుకుంటే ఆ వ్యక్తిజీవనం అకాల మృత్యువుకు ఆహుతి అవుతుంది. మనిషి ఆయు: పరిమాణానికి ఖచ్చితమైన లెక్కలే వుంటే ఆయువును కాపాడటానికి మందులు, పూజలు, యాగాలు, చట్టాలు, కోర్టుల అవసరమే వుండదు. కాబట్టి ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసైనా అకాల మృత్యువును తప్పించుకొని, సకాల మృత్యువు కలిగేవరకూ ఆరోగ్యం కాపాడుకోవటమే మనిషి ధర్మం, అదే జీవన మర్మం.
0 comments:
Post a Comment